Më 1 shkurt 2021, Presidenti serb, Aleksandar Vučić ishte në Paris për bisedime me homologun e tij francez, Emmanuel Macron. Me atë rast, Macron i tha mysafirit të tij: “Unë veçanërisht dua të theksoj vendin që Serbia zë për Francën.” Vuçiq ishte po aq i ngrohtë: “Franca është një vend i rëndësishëm për ne dhe një mik tradicional i vërtetë i Serbisë.”

Përveç përzemërsisë së zakonshme diplomatike, tek vëzhguesit ballkanikë, vizita nënkupton që Serbia, vendi strategjikisht më i rëndësishëm në Ballkan, ka përqafuar Francën si mbështetësin e saj kryesor të madh në Perëndim.

Lidhjet midis Parisit dhe Beogradit kanë një themel të thellë historik. Ndikimi kulturor dhe politik francez frymëzoi Serbinë në rrugën e saj drejt pavarësisë nga Perandoria Osmane. Kushtetuta e parë e Serbisë, Kushtetuta e Sretenjes e vitit 1835 u frymëzua nga Franca. Në Luftën e Parë Botërore, Franca ishte aleati kryesor i Serbisë në Perëndim, duke çuar në ngritjen e Monumentit të Mirënjohjes për Francën që qëndron deri më sot në Kalemegdan, parkun historik dhe fortesën e Beogradit.

Në mes të dy luftërave botërore, Franca kishte një ndikim të fortë kulturor në Jugosllavinë e sapo themeluar. Franca ndihmoi në formimin e Antantës së Vogël, aleancës së lirshme të Mbretërisë së Jugosllavisë, Rumanisë dhe Republikës Çeke kundër Gjermanisë dhe Bashkimit Sovjetik.

Advertisement
google_ad_client = "ca-pub-9470492314070355"; google_ad_slot = "5632655076"; google_ad_width = 300; google_ad_height = 250; google_page_url ="http://www.zhaku.net/";

Luftërat Jugosllave dhe pjesëmarrja Franceze në luftën e NATO-s kundër Serbisë 1999 tronditën këtë marrëdhënie të fortë historikisht. Akoma, gjatë asaj lufte, francezët kundërshtuan bombardimet e urave të Beogradit. Pas përmbysjes së regjimit të Sllobodan Milosheviç në vitin 2000, Presidenti francez Jacques Chirac ishte udhëheqësi i parë perëndimor që vizitoi Beogradin në fund të vitit 2001.

Sidoqoftë, integrimet në BE janë një rrugë e vështirë. BE po merret me sfidat e saj dhe në vitin 2020 Serbia nuk hapi asnjë kapitull të vetëm në bisedimet e saj të pranimit me BE mbi sundimin e ligjit në rënie. Vetë Macron është i lodhur nga moszgjerimi përpara i vetë reformave të sistemit të BE.

Në 2019, Franca vuri veton pikërisht në atë terren për hapjen e negociatave të anëtarësimit në BE të Maqedonisë së Veriut dhe Shqipërisë. Metodologjia e re e zgjerimit të BE ishte rezultat i një kompromisi me Francën.

Atëherë, pse Beogradi po përqafon Parisin?

Advertisement
google_ad_client = "ca-pub-9470492314070355"; google_ad_slot = "5632655076"; google_ad_width = 300; google_ad_height = 250; google_page_url ="http://www.zhaku.net/";

Përqafimi është për shkak të nevojës së Serbisë për të pasur një mbështetës të madh fuqie në Perëndim, veçanërisht pasi partneritetet e vjetra të Presidentit serb Vuçiq janë në krizë. Për vite me radhë, mbështetësi kryesor i Vuçiqit në Perëndim ka qenë Gjermania e udhëhequr nga Angela Merkel.

Në atë marrëdhënie, Vuçiç mbështeti politikat e Merkel gjatë krizës së migracionit, ndërsa përdori lidhjet me Merkel për legjitimimin e brendshëm. Ky partneritet po ftohet. Merkel është e pakënaqur me idenë e ndërrimit të tokës që Vučić mbrojti si një zgjidhje për mosmarrëveshjen e Kosovës me ish-Presidentin e Kosovës Hashim Thaçi gjatë presidencës së Donald Trump dhe me tendencat joliberale të Vuçiç në shtëpi. (Euronews, scan)