Sot, Serbia është një vend krejtësisht i ndryshëm për sa i përket civilizimit krahasuar me atë para vitit 2012, beson ish-presidenti Boris Tadiç, duke komentuar nëntë vitet e sundimit të SNS të Vuçiçot.
Dallimi thelbësor është se ne u morëm me trashëgiminë autoritare nga koha e Millosheviçit dhe Vuçiç jo vetëm që e ktheu atë trashëgimi, por edhe e thelloi atë me elementë të rrezikshëm të totalitarizmit, deklaron ai në një intervistë të botuar nga Nedeljnik.
“Kjo prirje katastrofike u reflektua më së shumti në fushën e shkatërrimit sistematik të kulturës politike, e cila është tradicionalisht shumë e brishtë në Serbi. Në rrethanat e një varfërimi të tillë sistematik kulturor dhe shpirtëror, por edhe ekonomik të qytetarëve tanë, kjo qeveri shumë lehtë dhe shpejt erdhi në pozicionin që në vend që të qeverisë shtetin, të sundojë subjektet.
Subjektet e ekspozuara ndaj shpërlarjes së trurit në një drejtim, ose përmes medias së kontrolluar nga regjimi ose pjesë e opozitës dhe biznesit të madh,” tha ai.
“Pasoja është një asimetri e frikshme jo vetëm midis qeverisë dhe opozitës, por edhe brenda vetë opozitës, sepse është e qartë se disa parti dhe liderët e tyre gjithashtu marrin pushtet nga lidhja me kapitalin e madh, ndryshe nga shumica e opozitës që janë media”, thotë ai.
“Në rrethana të tilla, problemi nuk është vetëm Vuçiç, por mbi të gjitha marrëveshja midis kapitalit të tij të madh dhe atij që, në këtë moment, me sa duket e kundërshton atë. Kështu, mund të vijmë jo vetëm në situatën e duopolit mediatik, por edhe në atë politik.
Kryeqytetet e mëdha, nëse nuk mund ta mposhtin njëri-tjetrin, gjithmonë kanë prirjen të gjejnë një gjuhë të përbashkët. Nëse kjo ndodh, dhe ne jemi në atë rrugë në një masë të madhe, kjo do të ishte fundi përfundimtar i politikës, e cila nuk ekziston pa konkurrencë të lirë dhe demokraci, e cila nuk ekziston pa një qytetar të informuar me të vërtetë dhe objektivisht”, thotë ai.
Ai shton se fajëson SNS për “shkatërrimin e plotë sistematik të themeleve të shoqërisë serbe dhe shtetit, domethënë gjithçkaje”.
“Megjithatë, problemi më i madh është që metodologjia e tyre e qeverisjes është e tillë që ata të menaxhojnë jo vetëm votuesit e tyre, por edhe perceptimin e elektoratit të opozitës. Kështu që sot, regjimi i Vuçiçit përdor teknika të sofistikuara propagandistike për të zgjedhur liderët idealë të opozitës, menaxhon agjendën mediatike dhe politike të opozitës dhe një pjesë të opinionit publik të opozitës, madje pa qenë i vetëdijshëm për të,” thotë ai.
