Përdoruesit e telefonave inteligjentë janë bërë “kërmij njerëzorë që mbajnë shtëpitë në xhepat e tyre”, me një tendencë të injorojnë miqtë dhe familjen për të qëndruar me pajisjet e tyre, sipas një studimi.
Një ekip antropologësh nga UCL (University College London) kaluan më shumë se një vit duke dokumentuar përdorimin e smartphone në nëntë vende të botës, nga Irlanda në Kamerun dhe zbuluan se përveç se një nevojë e kohëve moderne, njerëzit tani e shohin telefonin e tyre njësoj si shohin shtëpinë e tyre.
“Smartphone nuk është më vetëm një pajisje që ne përdorim, është bërë vendi ku jetojmë”, tha profesor Daniel Miller, i cili drejtoi studimin.
“Ana e kundërt e kësaj për marrëdhëniet njerëzore është se në çdo moment, qoftë gjatë një vakti, një takimi apo aktiviteti tjetër të përbashkët, një person me të cilin jemi mund të zhduket thjesht, duke‘ shkuar në shtëpi ‘në smartphone-in e tij”, tha Miller.
Ky fenomen po çonte në “vdekjen e afërsisë” kur bëhet fjalë për ndërveprimin ballë për ballë.
“Kjo sjellje dhe zhgënjimi apo edhe ofendimi që mund të shkaktojë, është ajo që ne po e quajmë” vdekja e afërsisë “. Ne jemi duke mësuar të jetojmë me rrezikun që edhe kur jemi fizikisht së bashku, mund të jemi vetëm shoqërisht, emocionalisht ose profesionalisht”.
Nëse ka një shkak specifik për këtë transformim, studiuesit thonë që mund të jenë aplikacione chat si WhatsApp, të cilat ata i quajnë “zemra e smartphone”.
Antropologët thonë se për shumë përdorues në shumicën e rajoneve, një aplikacion i vetëm tani përfaqëson gjënë më të rëndësishme që smartphone bën për ta, LINE në Japoni, për shembull, WeChat në Kinë dhe WhatsApp në Brazil.
“Këto aplikacione janë platformat ku vëllezërit e motrat bashkohen për t’u kujdesur për prindërit e moshuar, prindërit krenarë dërgojnë fotografi të pafund të foshnjave të tyre dhe emigrantët lidhen përsëri me familjet; ato janë mjeti me të cilin mund të jesh akoma gjysh edhe nëse jeton në një vend tjetër”, thotë Miller.
Studimi u përqendrua tek të rriturit, ata që nuk e konsiderojnë veten as të rinj as të moshuar.
Studiuesit tregojën se studime të mëparshme janë përqendruar tek rinia, si përdoruesit më të mëdhenj të teknologjisë por përqendrimi tek një grupmoshë tjetër ka bërë që ato të kuptojnë se pajisjet elektronike i përdorin të gjithë, pa dallim grupmoshe.
Edhe me atë fokus të veçantë, studiuesit zbulojnë se në të gjithë botën telefonat inteligjentë janë nevoja themelore.
“Smartphone është ndoshta objekti i parë për të sfiduar vetë shtëpinë (dhe ndoshta edhe vendin e punës) për sa i përket kohës që ne banojmë në të ndërsa jemi zgjuar”, thonë studiuesit.
Studiuesit përshkruajnë gjithashtu se si kjo “shtëpi” mund të jetë larg nga të qenit një vend pushimi.
“Në mënyra të tjera, telefoni inteligjent mund të zvogëlojë përvojën e mëparshme të shtëpisë si strehë. Punonjësit tani mund të qëndrojnë në kontakt me punën e tyre, për shembull, edhe pas largimit nga vendi i punës. Një fëmijë i ngacmuar nga nxënës të tjerë në shkollë tani gjen pak ose aspak pushim kur kthehet në shtëpinë e tij dhe mund të vazhdojë ngacmimi”, thotë Miller.
