Koronavirusi ndjek të njëjtën strategji si virusi HIV për t’i shpëtuar sulmit të sistemit imunitar. Të dy viruset heqin molekulat shenjuese në sipërfaqen e një qelize të infektuar që përdoren nga sistemi imunitar për të identifikuar atë që është e huaj për të thonë studiuesit kinezë të Universitetit të Guangzhout. Ata paralajmërojnë se kjo e përbashkët mund të nënkuptojë që Sars-CoV-2, emri klinik për virusin, mund të jetë vërdallë për ca kohë, njësoj si virusi HIV.
Studimi u përqendrua në qelizat T të marrë nga pesë pacientë që ishin shëruar nga Covid-19. Këto qeliza imune gjenerohen te njeriu pasi ai infektohet me Sars-CoV-2 – detyra e tyre është të gjejnë dhe të shkatërrojnë virusin.
Por qelizat vrasëse T të përdorura në studim nuk ishin efektive në eliminimin e virusit në qelizat e infektuara, kjo për shkak të mungesës së një molekule të njohur si kompleksi i madh i histokompatibilitetit, ose MHC.
HIV përdor të njëjtën strategji – këto molekula mungojnë edhe në qelizat e infektuara nga ky virus.
Ndërsa Sars nuk e shfrytëzon këtë funksion.
Megjithatë, Covid-19 dhe SARS ngjajnë në një pikë tjetër. Sipas vëzhgimeve të kryera kryesisht në Itali, Covid-19 gjithashtu mund të shkaktojë dëmtim të mushkërive, që nuk zhduket kur shërohet pneumonia.
Sipas shefit të Departamentit të Pneumologjisë në Poliklinikën Gemelli të Romës, Luca Richeldi, epidemia e 2003 (SARS) ka lënë pas pasoja të ngjashme me ato që po shihen te pacientët e shëruar nga Covid-19.
Me mbi 30 mijë raste të vëzhguara, mjekët në Itali kanë krijuar në njëfarë mënyre identiktin e një të shëruari nga Covid-19: Deri në 50% e atyre që janë shtruar në spital paraqesin atë që në aspektin shëndetësor quhet “sindroma e dekushtezimit: vështirësi në lëvizje, ndjesi e të qenit i këputur thuajse deri në paaftësi. Është një gjendje kalimtare, në dy ose tre javët pasuese, një pasojë që është më e fortë në moshat mes 40 dhe 50 vjeç.
Por pasojat janë edhe në aspektin neurologjik. Në veçanti pacientët që kanë qenë në kujdesin intensiv, në 30% të rasteve janë përballur me encefalopati, gjendje konfuzioni, vështirësi në orientim dhe përqendrim. Gjithashtu, edhe rreziku për iktus është më i madh.
Edhe në rrafshin psikologjik, pasojat janë të shtuara. Rreziku i depresionit është gjithashtu i shtuar, sidomos te ata që vuajnë nga demenca.
